زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

تجزیه (مفردات‌نهج‌البلاغه)






تجزیه یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای تقسیم و جزء جزء کردن، که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص ترغیب به جنگ، توحید و خدای تعالی از این واژه استفاده نموده است.


۱ - مفهوم‌شناسی



تجزیه به معنای تقسیم و جزء جزء کردن، آمده است.

۲ - کاربردها



امام (صلوات‌الله‌علیه) در ترغیب به جنگ فرموده است: «اجزا امرؤ قرنه و آسی اخاه بنفسه؛ هر کس کفایت کرد و کُشت خصم خود را و مواسات کرد برادرش را با جان خود.»
امام (علیه‌السلام) در رابطه با توحید نیز می‌فرماید: «فمن وصف الله سبحانه فقد قرنه و من قرنه فقد ثنّاه و من ثناه فقد جزّاه و من جزّاه فقد جهله؛ هر کس خدا را با صفاتی غیر از ذات، توصیف کند. او را با چیزی قرین کرده و هر کس او را با چیزی قرین کند، او را دو تا دانسته، هر کس او را دو تا داند او را تجزیه و جزء جزء دانسته و هر کس او را مرکّب بداند نسبت به او نادان است.»
همچنین در خطبه ۸۵، درباره خدای تعالی فرموده‌اند: «و لا تناله التجزئة و التبعیض.»

۳ - پانویس


 
۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۸۱، خطبه۱۲۴.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۹، خطبه۱.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۱۵، خطبه۸۵.    


۴ - منبع


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «تجزیه»، ص۲۱۵.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.